De diepe minachting van de coalitie voor de burgers van Nederland

Hoe ze proberen ons met ons allen bij de neus te nemen.

Woendagochtend rond elf uur sijpelde het nieuws naar buiten dat de onderhandelaars op het Ministerie van Financiën "eruit" waren. Na een marathon van 25 uur waarbij die van Rotterdam verbleekte, lag er een voorjaarsnota. Sindsdien zijn de leiders van de coalitiepartners aan het ophakken over de geweldige resultaten die zij hebben geboekt. De vraag wie de cadeautjes aan sommige doelgroepen gaan betalen, blijft echter onbeantwoord. Minister Heinen houdt de kaken op elkaar. Eerst wil hij de nota in de ministerraad bespreken.

En dan zijn de echte pijnpunten - de gevangenissen, het klimaat, de stikstofcrisis - ook nog eens doorgeschoven naar augustus. Fun fact: Marjolein Faber krijgt €900.000.000 exta voor asielbeleid.

Als de bewindslieden zoveel eerbied en consideratie verdienen, dan had een zwijgen over alles in die nota gepast. Nu proberen de leiders van de coalitie opzichtig de burgers bij de neus te nemen. Ze denken hen blij te maken met brokken goed nieuws. Op het slechte moeten de burgers nog vierentwintig uur wachten al is nu al duidelijk dat de Lelylijn geschrapt wordt. Tegelijk is de kans klein dat de adviezen van Charles Calhoun op enigerlei wijze tot uitvoering zullen komen.

Dit getuigt van een diepe minachting voor de burgerij. De leiders van de coalitie beschouwen ons als een gemakkelijk te manipuleren kudde. In hun ogen zijn wij domme runderen die dankbaar onze neus tussen de tralies doorsteken om uit hun hand een hapje te ontvangen. Dan zijn we blij en gelukkig. Dat er morgen iemand met een prikstok komt om ons in het gareel te duwen, is van later zorg. Dat zijn wij domme runderen trouwens snel vergeten, zo weten de leiders van de coaltie zeker.

Het is verbijsterend dat de ministers en staatssecretarissen dit allemaal pikken. De onderhandelingen over de voorjaarsnota zijn voornamelijk gevoerd door de partijleiders in de Tweede Kamer en hun secondanten. Bewindslieden kwamen er niet of nauwelijks aan te pas. Ze krijgen donderdag via minister Heinen van Financiën hun instructies. Zelden hebben bewindslieden zo weinig ruimte gekregen voor de ontwikkeling van een eigen beleid. Ze zijn eerder ambtenaren die maar hebben uit te voeren wat ze wordt opgedragen.

Het is net zo goed verbijsterend dat de middelaars tussen het publiek en de machthebbers, de Haagse journalisten, dit allemaal accepteren. Als een Wilders of een nepboerin of een Nicoline weigeren iets los te laten over bij wie in de voorjaarsnota de klappen vallen, dan steek je toch je iPhone weg, je pakt je camera in. Je gaat iets nuttigs doen. Dat vertel je ook om vervolgens op zoek te gaan naar lekken.

Mijn vader zaliger zou over dit alles kort zijn geweest: "Laten ze hun ouwe moer gaan besodemieteren maar mij niet".

Voor het overige ben ik van mening dat het toeslagenschandaal niet uit de publieke aandacht mag verdwijnen en de affaire rond het Groninger aardgas evenmin zeker nu de laatste putten open blijven. Tevens noem ik de PVV een extreemrechtse partij.

Beluister Het Geheugenpaleis, de wekelijkse podcast van Han van der Horst en John Knieriem over politiek en geschiedenis. Nu: Trump en de onzichtbare hand van het kapitalisme.