Koopkrachtpijn moet worden verdeeld onder steeds grotere groep burgers

Wereldwijde handelsoorlog en oorlogsdreiging veroorzaken koopkrachtpijn voor alle consumenten

De geopolitieke veranderingen en de door president Trump gestarte internationale handelsoorlog met economisch uiterst onzekere uitkomsten voor de EU en haar lidstaten veroorzaken voor alle consumenten met zekerheid koopkrachtverlies. Alleen is onzeker hoeveel de gemiddelde koopkracht uiteindelijk minder zal worden in Nederland.

Vóór de handelsoorlog kampte Nederland al met een hoge inflatie en een steeds omvangrijkere groep burgers waarvan de bestaanszekerheid onder de druk is komen te staan. Niet alleen in de laagste inkomensgroepen maar ook onder werkende Nederlanders met een middeninkomen en vaak zonder toeslagen.

Voor de overheid was vroeger de breed gedragen politieke norm bij bezuinigingen of koopkrachtverlies dat de sterkste schouders de zwaarste lasten dienen te dragen. Of die norm in 2025 nog steeds politiek onverkort kan worden toegepast is ongewis. Zeker met de VVD als coalitiepartij, die zich recent heeft uitgesproken pal te staan voor de hardwerkende Nederlander als opmaat alvast naar de volgende verkiezingen.

De discussie over de verlaging van het eigen risico in de zorg laat inmiddels zien dat niet alleen de tweedeling rijk-arm een rol speelt bij de vraag hoe de zorgkosten over de verschillende groepen verzekerden moet worden verdeeld. Gezonde veelal jongere burgers geven inmiddels signalen af dat ook zij niet onbeperkt méér kunnen betalen voor de zorg om de zorgkosten van veelal oudere chronisch zieke burgers met een laag inkomen, te kunnen matigen.

De groep burgers waarvan de bestaanszekerheid in Nederland onder druk staat is omvangrijker dan ooit en betreft niet alleen de lagere inkomens. Dat vraagt van de overheid een geheel andere wijze van benaderen van het economisch voor alle burgers belangrijke onderwerp koopkrachtverlies. Uitsluitend de laagste inkomensgroepen bij de verdeling van de koopkrachtpijn in de samenleving ontzien kan niet meer. Dat is economisch en sociaal onverantwoord voor de grote groep middeninkomens waarvan de bestaanszekerheid eveneens zwaar onder druk staat. Deze groep houdt de samenleving draaiende in essentiële beroepen.

Onze economie en maatschappij zijn er niet bij gebaat dat juist deze inkomensgroep financieel door het ijs gaat zakken. Koopkrachtpijn is nooit leuk of aangenaam voor burgers die al maandelijks moeten vechten om te overleven.

De politieke discussie over het PVV-standpunt om het eigen risico in de zorg te verlagen mag vanzelfsprekend niet leiden tot een niet meer te dragen premieverhoging  voor de middeninkomens. Die luxe heeft Nederland niet meer.