Laat Israëlische en Palestijnse grassroots organisaties meebeslissen in vredesonderhandelingen

Dinsdag werden Reem Hajajreh, van het Palestijnse Women of the Sun, Yael Braudo-Bahat van Women Wage Peace uit Israël en Hanna Assouline, presidente van des Guerrières de la Paix genomineerd voor de Nobelprijs voor de Vrede op de Vrije Universiteit in Amsterdam. Studenten van de werkgroep ‘Nobelprijs voor de Vrede’ hadden hen voorgedragen bij Wolfgang Wagner, hoogleraar International Security. Hij komt in aanmerking om nominaties te doen voor de Nobelprijs voor de Vrede.

Women Wage Peace verloor haar medeoprichter, tijdens de aanslagen van Hamas op 7 oktober. Women of the Sun verloor dertig van haar leden. Desondanks riepen de vrouwen op om te kiezen voor vrede. Reem Hajajreh schetste hoe ze met heel haar moederhart van haar zoon houdt, en dat ze hoopt dat ze hem gelukkig oud kan zien worden. Yael Braudo-Bahat en Reem Hajajreh schreven een ‘Mother’s call’ waarin ze aangeven een toekomst te willen met vrede, vrijheid, gelijkwaardigheid en rechten voor hun kinderen en de volgende generaties.

Op de vraag uit het publiek wat wij kunnen doen om bij te dragen aan vrede in Israël en Palestina antwoorden de vrouwen dat wij bij onze politiek leiders kunnen vragen om een plek aan de onderhandelingstafel voor hen. Dus bij deze. Als wij echt duurzame vrede willen, laten we dan onmiddellijk stoppen met het sturen van wapens naar Israël, maar laten we ervoor zorgen dat deze moedige vrouwen die verlangen naar vrede een plek krijgen aan de onderhandelingstafel. Zij willen zich inzetten totdat er echte duurzame vrede is bereikt. Dit is in lijn met VN-resolutie 1325 die VN lidstaten opriep meer vrouwen te laten participeren in vredesonderhandelingen. UN Women geeft in hun feiten en cijfers aan dat deelname van vrouwen aan vredesovereenkomsten ervoor zorgen dat de kans dat een vredesovereenkomst tenminste twee jaar stand houdt toeneemt met 20%, en dat de kans met 35% toeneemt dat een vredesovereenkomst tenminste 15 jaar duurt.

Ook heb ik wel eens eerder het onderzoek van hoogleraar Séverine Autesserre genoemd. Zij schetst in de Frontlines of Peace dat het belangrijk is om lokale mensen in de bestuurdersstoel te zetten als het gaat om het oplossen van een conflict. Zij dienen tenslotte met elkaar te leven, kennen het land, de cultuur en de taal. Ook een organisatie als Standing Together, verdient een plek aan de onderhandelingstafel. Zij waren te gast bij het tv-programma Buitenhof en zijn ook te zien in de documentaire ‘Resisting for Peace’ van Hanna Assouline, presidente van des Guerrières de la Paix. Deze indrukwekkende documentaire werd na de nominatie vertoond. UN Women geeft aan dat vredesovereenkomsten 64% minder kans hebben te falen als vertegenwoordigers van het maatschappelijk middenveld deelnemen.

Verder merkte Yael Braudo-Bahat van Women Wage Peace op dat fondsen erg belangrijk zijn. De fondsen van Women Wage Peace zijn echter net gestopt. Ik ben dan ook van mening dat er meer geïnvesteerd dient te worden in het ondersteunen van grassroots organisaties. Zoals Yael zei: peace is underfunded. Laten wij daarom wereldwijd niet steeds meer geld aan wapens uitgeven om elkaar mee te vernietigen, maar om aan vrede te werken en om elkaar te steunen. En om voor de natuur te zorgen.

Reem Hajajreh en Yael Braudo-Bahat pleiten terecht voor het leven in vrede, gelijkheid en met rechten voor hun kinderen en de volgende generaties. Ook zetten zij zich daar met hart en ziel voor in. Hopelijk komt er gauw: Een Wereld Waarin Alle Kinderen Kunnen Spelen.