Overheidsdiscriminatie en Islamofobie: De moslimgemeenschap moet nu opstaan

De angstaanjagende parallellen met het verleden zouden iedereen wakker moeten schudden.

De recente onthulling dat de burgemeester van Delft heeft gelogen over een onderzoek naar moslimorganisaties, zet ons opnieuw aan het denken over de rol van de overheid in het normaliseren van islamofobie en moslimhaat. Dit incident is niet opzichzelfstaand. Het is een alarmerend voorbeeld van hoe islamitische gemeenschappen in Nederland, en breder in Europa, systematisch worden uitgesloten, gedemoniseerd en gecontroleerd. De parallellen met de jaren 40, waarin een specifieke groep systematisch werd uitgesloten en vervolgd, zijn verontrustend duidelijk. Het enige verschil is dat deze uitsluiting nu verpakt wordt in een modern jasje, ondersteund door technologische ontwikkelingen en politieke strategieën die vrijheid en democratie voorwenden, maar in werkelijkheid bevolkingsgroepen criminaliseren.

Het incident in Delft toont aan hoe de overheid zelf betrokken is bij praktijken die bijdragen aan het normaliseren van moslimhaat en islamofobie. Onder het mom van veiligheid worden moslimorganisaties gevolgd, onderzocht en in diskrediet gebracht. De burgemeester van Delft die liegt over een dergelijk onderzoek, zonder enige schijn van verantwoording af te leggen, schetst een zorgwekkend beeld van hoe diep dit probleem is geworteld in onze samenleving. Het lijkt erop dat moslimdiscriminatie van overheidswege geaccepteerd, en zelfs aangemoedigd wordt. Dit creëert een gevaarlijke normalisatie van haat, waarbij moslims als een "probleemgroep" worden neergezet, die gecontroleerd moet worden en waartegen "preventieve" maatregelen moeten worden genomen. Dit is niets anders dan het criminaliseren van een geloofsgemeenschap.

Moslimdiscriminatie als moderne uitsluitingspraktijk
We leven in een tijd waarin moslims steeds vaker geconfronteerd worden met systematische discriminatie, zowel door de overheid als door het maatschappelijk veld. De praktijk van het volgen en onderzoeken van moslimorganisaties zonder daar transparant over te zijn, is niets minder dan een moderne vorm van uitsluiting. Deze praktijken doen sterk denken aan de nazi-methodes uit de jaren 40, toen Joden werden gecontroleerd, gevolgd en uiteindelijk verraden door hun eigen overheden. Vandaag gebeurt iets vergelijkbaars met moslims: ze worden onterecht geassocieerd met extremisme, en door dergelijke geheime onderzoeken en controles wordt er een sfeer van wantrouwen gecreëerd rondom de gehele islamitische gemeenschap.

We moeten ons afvragen: waarom gebeurt dit? Waarom worden moslimorganisaties zo stelselmatig in de gaten gehouden en waarom wordt hierover gelogen door politieke leiders? Het antwoord ligt voor een deel in het bredere maatschappelijke klimaat, waarin moslimhaat steeds meer genormaliseerd wordt. Politici en media spelen een grote rol in het voeden van een narratief waarin moslims worden neergezet als een bedreiging voor de nationale veiligheid, voor de westerse cultuur en voor de samenleving als geheel. Dit zorgt voor een situatie waarin overheden het als gerechtvaardigd zien om moslims(organisaties) te onderzoeken, controleren en verdacht te maken, zonder dat daar voldoende basis voor is.

Een déjà vu van de jaren 40
Wat we nu zien gebeuren is niet nieuw. Het is een herhaling van geschiedenis, maar dan in een modernere vorm. In de jaren 40 werden Joden stelselmatig uitgesloten, eerst door sociale stigmatisering, vervolgens door institutionele uitsluiting, en uiteindelijk door de overheid zelf die actief deelnam aan hun vervolging. Wat toen gebeurde, lijkt nu opnieuw te gebeuren met moslims. De methoden zijn gemoderniseerd: in plaats van fysieke registraties hebben we nu technologieën die kunnen volgen, monitoren en opsporen. In plaats van openlijke uitsluiting hebben we nu stiekeme onderzoeken en valse beschuldigingen die moslimorganisaties en gemeenschappen in een kwaad daglicht stellen. Dit is het nieuwe gezicht van uitsluiting en discriminatie.

De angstaanjagende parallellen met het verleden zouden iedereen wakker moeten schudden. Waar Joden in het verleden door de staat verraden werden, worden moslims nu door de staat gecontroleerd, onderzocht en gestigmatiseerd. Het lijkt alsof de lessen van de Tweede Wereldoorlog vergeten zijn. We zien hoe overheden, onder het mom van nationale veiligheid en bescherming tegen extremisme, dezelfde fouten herhalen, maar nu gericht op moslims.

Opstaan tegen deze praktijken
Het is hoog tijd dat de islamitische gemeenschap in Nederland zich bewust wordt van deze realiteit en in actie komt. Dit is niet het moment om stil te blijven, om te wachten tot anderen het werk doen. Moslims moeten opstaan, samenkomen en hard optreden tegen deze discriminerende praktijken. Het is duidelijk dat politieke partijen zoals DENK hun best doen om deze problemen aan te kaarten in de Tweede Kamer, maar zij kunnen het niet alleen. De islamitische gemeenschap moet eenheid tonen, haar stem laten horen en vechten voor haar grondrechten. Deze grondrechten worden niet vanzelfsprekend beschermd als we niets doen. Integendeel, de staat heeft al laten zien dat zij bereid is om die grondrechten met voeten te treden wanneer het gaat om moslimorganisaties.

Het is een illusie om te denken dat koffie drinken of constructieve gesprekken voeren met extreemrechtse politici iets zal veranderen. Het probleem is namelijk dieper. Racisme, haat en discriminatie zitten in het DNA van deze politieke stromingen. Je kunt geen rationeel debat voeren met iemand wiens hele politieke ideologie gebaseerd is op de ontkenning van jouw rechten. Dit is geen tijd voor nuance of concessies. Dit is een tijd voor actie. De islamitische gemeenschap moet samenkomen, sterke coalities vormen en laten zien dat ze niet langer passief zal toekijken hoe haar rechten en vrijheden worden afgenomen.

Een oproep tot eenheid en actie
Moslims in Nederland bevinden zich op een kruispunt. De keuze is nu: blijven we stil, en laten we deze systematische discriminatie doorgaan? Of komen we in actie en eisen we onze rechten op? Het antwoord zou duidelijk moeten zijn. Moslims moeten nu de handen ineen slaan en zich verenigen in de strijd tegen deze normalisering van moslimhaat. We kunnen niet blijven vertrouwen op de goede wil van de overheid of op politieke leiders die keer op keer laten zien dat ze ons niet als gelijkwaardige burgers beschouwen.

We moeten onze grondrechten verdedigen en laten zien dat wij, als islamitische gemeenschap, niet zullen toestaan dat we op deze manier worden uitgesloten, gevolgd en gediscrimineerd. Het is tijd om op te staan.