SOS from Gaza

Vanochtend kreeg ik een e-mail met als onderwerp “SOS from Gaza”:  

Gaza is being destroyed. I am [….] from Jabalia. My house was bombed over the heads of my family. They are still under rescue. Please, we beg you. We need your help. We are without food and without medicine. We are dying and being destroyed. Please, I beg you to help us. Please.

Ik stuurde dit naar de familie in Gaza met wie ik contact onderhoud via een social medium. Ik kreeg van hen direct een reactie:

Yes my friend the situation in Gaza is very difficult.. The crossings have been closed for a month.. There is no food or medicine and drinking water has become scarce and not always available.. We are suffering a lot.. I decided not to tell you this truth so you do not feel pain.. We are dying slowly.. For a while I could not find a cure for my daughter.. My wife suffered from toothache and after a long struggle we were able to treat her.. Unfortunately now the situation has gotten worse than before.. Whoever gets sick dies... and whoever goes hungry dies... Many children are dying I am writing you this letter and my heart is aching with pain from what we are seeing and perhaps you have noticed that I no longer connect to the internet on a daily basis.. We are psychologically exhausted we are dying.. We are dying please save us.. Please.. We do not want to die here. I want to survive with my wife and children.. Please save us.

Laat de bombardementen stoppen, geef humanitaire hulp aan de mensen in Gaza, laat de gijzelaars vrij en de Palestijnen in de gevangenis die daar niet horen. Laten we de mens weer zien in elkaar, ongeacht wat onze nationaliteit is.

Geef mensen in conflictlanden een stem, zoals Alon-Lee Green van Standing Together, Yael Braudo-Bahat van Women Wage Peace in Israël en Reem Alhajajra van Women of the Sun in de westelijke Jordaanoever. Verder hoop ik dat mensen in Nederland en elders in de wereld zich zullen verplaatsen in het leed van de onschuldige burgers – veelal kinderen – in Gaza. Geweld dat heeft plaatsgevonden, zoals ook op 7 oktober, kunnen we helaas niet terugdraaien. We kunnen wel geweld dat nu gaande is stoppen of in ieder geval geen wapens leveren en aandringen op dialoog.

Ik bid dat de harten van de wereldleiders verzachten en dat we voor elkaar zorgen en de natuur. Dat er een wereld komt, waarin alle kinderen kunnen spelen.