The Takedown: American Aryans S01E01: true-crime-reeks heeft niet erg veel te melden

Vierdelige documentaire over de Texaanse afdeling van de extreemrechtse Aryan Brotherhood leunt qua vorm wel erg veel op clichés.

Makers van true-crime-documentaires kunnen het soms niet laten om te typecasten. In de eerste aflevering van The Takedown: American Aryans is een New Yorkse rechercheur veel aan het woord. De man, ogenschijnlijk een vijftiger, verhuisde ergens in de vorige eeuw naar Texas, en begon aan zaken te werken die gerelateerd waren aan de Texaanse afdeling van de Aryan Brotherhood, een extreemrechtse organisatie ontstaan in het wijdverbreide gevangenisstelsel. De rechercheur, gezegend met een baritonstem, vertelt ongegeneerd over het brute geweld dat deze witte suprematisten gebruiken om hun doelen te kunnen bereiken.

Het gebruik van de New Yorker, die niet had misstaan in een neo noir-film, heeft twee functies: hij boezemt de kijker angst in en benadrukt met zijn brommerige gewauwel het serieuze karakter van deze serie. Dat is een stijlmiddel dat vaak wordt gebruikt in reportagereeksen die eigenlijk niet erg veel te melden hebben.

De boodschap van The Takedown: American Aryans is misschien: kijk uit met wie je kinderen omgaan. Je kan zo de verkeerde voor je hebben. Zoiets. Uitgangspunt is de moord op tiener Breanna Taylor in 2006. Ze werd volgens bendeleden van de Aryan Brotherhood verdacht van banden met de politie en voor haar dood gemarteld en verkracht. De makers spreken één van de daders, Dale Jameton, die een levenslange gevangenisstraf uitzit. Een onderzoeksjournalist bezoekt hem. En ook Taylors zus vertelt in beeld over dit gruwelijke trauma.

Dit alles voelt meer als oude koeien in de sloot halen voor kijkcijfers, dan als het vertellen van een doelmatig, relevant verhaal. Tegelijkertijd draait de serie om onwerkelijke gebeurtenissen en is de verleiding groot om toch te blijven kijken.

The Takedown: American Aryans, vanaf donderdag 7 februari 2025 bij HBO Max